Dlaczego ryjkowce są niebezpieczne, kontrola i zapobieganie ryjkowcom

Ryjkowce to jedna z najliczniejszych rodzin z rzędu Coleoptera. Na całym świecie zidentyfikowano i zidentyfikowano ponad 50 000 gatunków ryjkowców. W Eurazji występuje prawie 5000 różnych gatunków tych chrząszczy. Wszystkie w takim czy innym stopniu szkodzą roślinom dzikim i uprawnym.

Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania w celu zmniejszenia liczby tych chrząszczy, mogą one spowodować znaczne szkody zarówno na plantacjach leśnych, jak i nasadzeniach rolnych, ogrodach, jagodach, zbożach i uprawach warzyw. Walka z ryjkowcami należy przeprowadzić, biorąc pod uwagę biologiczne cechy owadów. Spróbujmy dowiedzieć się, jak wyglądają ryjkowce i ich cykl życiowy.

Treść:

• Ryjkowce, ogólny opis rodziny
• Opis najpopularniejszych typów ryjkowców
• Jak radzić sobie z ryjkowcami, zapobiegając infekcji

Ryjkowce, ogólny opis rodziny

Biorąc pod uwagę liczne gatunki, ryjkowce mogą się od siebie różnić:

• rozmiary
• kolorowanie
• Figura
• uzależnienia od jedzenia

Cechą wspólną wszystkich gatunków jest budowa przedniej części głowy, która ze względu na swój wydłużony kształt nazywana jest mównicą. Z tego powodu ryjkowce mają swoją nazwę w języku rosyjskim. Drugą popularną nazwą są słonie. Ważne jest, aby podzielić rodzinę na:

• długa trąba
• krótka trąba

Z nazw jasno wynika, że ​​owady różnią się długością mównicy.Ponadto larwy tych odmian różnią się preferencjami żywieniowymi. Larwy słoni są zwykle zlokalizowane na liściach i częściach rośliny nad powierzchnią gleba. Zwierzęta o krótkiej trąbce żyją głównie w ziemi.

Narządy gębowe dorosłych chrząszczy znajdują się na końcu wydłużonej trąby. Trąbka większości gatunków posiada specjalne, wydłużone wgłębienia, w które umieszczone są czułki chrząszcza. U wielu gatunków samice i samce różnią się wielkością i wyglądem, często samice są większe, z dłuższą i bardziej zakrzywioną trąbką. Istnieją gatunki, które nie mają różnic w wyglądzie między płciami.

Samice ryjkowców przystosowały się do tworzenia wgłębień w tkance roślinnej i składania tam jaj. Lęg ryjkowca zawiera od jednego do trzech tuzinów jaj. Gatunki długotrąbowe bardzo często składają jaja w orzechach, jabłkach i innych owocach.

Larwy ryjkowców krótkich rozwijają się w glebie, gdzie żerują na korzeniach. Kształt ciała ryjkowców może się znacznie różnić, niektóre chrząszcze mają kształt pręta, inne mają pogrubione ciało okrągłe, w kształcie rombu lub gruszki. Różni się także ich kolorystyka, występują ryjkowce jednokolorowe, z metalicznym niebieskim lub zielonym połyskiem, lub matowe, z plamami i innymi wzorami. Larwy ryjkowca mają pogrubione, mięsiste, beznogie ciało. Najczęściej zakrzywiony kształt. Kolor ciała larw jest bardzo różny:

• biały
• czerwony
• krem
• żółty
• brązowy

Niebezpieczeństwo ryjkowców polega na tym, że na każdym etapie rozwoju żywią się roślinami. Aby zastosować skuteczne środki kontroli, musisz wiedzieć o cechach najczęstszych chrząszczy -szkodniki z rodziny Weevilów.

Opis najpopularniejszych typów ryjkowców

Chrząszcz malinowy

Szkodnik ma czarne ciało o długości 3 mm. Na skrzydłach widoczne są podłużne rowki i szare włókna. Larwy są białe. Głowa larwy jest żółtobrązowa. Poczwarki są w początkowej fazie białe, ale przed pojawieniem się chrząszczy stają się ciemne. Zimę spędza się pod resztkami roślin. Wraz z pojawieniem się pierwszej zieleni zaczynają żerować. Gdy tylko maliny lub truskawki utworzą pąki, samice przegryzają bok i składają jedno jajo w zarodku.

Następnie samica gryzie również szypułkę, po czym łatwo pęka, a pączek z jajkiem spada na ziemię. Po tygodniu z jaja wyłania się larwa. Żyje i żeruje w pąku przez nieco ponad trzy tygodnie. Następnie następuje przepoczwarczenie. A po 10 dniach pojawia się młody chrząszcz malinowy. Masowe uwolnienie można zaobserwować w połowie lipca. A pod koniec miesiąca chrząszcz szuka schronienia na zimę.

Chrząszcz kwiatowy jest niebezpieczny, ponieważ jedna samica składa około stu jaj. Najpierw uszkadzają wszystkie odmiany truskawek, od wczesnych do późnych, a następnie przenoszą się do maliny.

Ryjkowiec południowy szary

Ten przedstawiciel rodziny jest niebezpieczny ze względu na wszystkożerny charakter i zdolność latania. Zaczyna żerować na pierwszej zieleni, najczęściej na uprawach ozimych. Przechodzi na buraki, kukurydzę, słoneczniki. Nawet chwasty są aktywnie dotknięte. Ciało ma długość 7-8 mm, barwę ciemną, skrzydła dobrze rozwinięte.

Po zimowaniu, które chrząszcze spędzają w glebie, najczęściej na polu po kukurydzy na głębokość około 50 cm, wyłaniają się z gleby i po dziesięciu dniach łączą się w pary. Następnie samica składa w ziemi około trzystu jaj. Jaja składane są na głębokości 20 cm, w małych grupach liczących do 10 jaj. Larwy żerują na korzeniach roślin przez 60–70 dni. W fazie poczwarki spędzają około 20 dni. Dorosłe osobniki pojawiają się na początku sierpnia.

Kamienny chrząszcz

Chrząszcz owocowy jest niebezpiecznym szkodnikiem upraw owoców pestkowych. Dorosłe chrząszcze żerują na pąkach i liściach. Larwy żyją wewnątrz owoców pestkowych:

• śliwki
• czeremcha
• wiśnie
• wiśnie

Wielkość chrząszczy wynosi 4-5 mm, kolor jest żółto-brązowy, bez połysku. Wiosną, gdy ziemia nagrzeje się do +9, z zimujących chrząszczy wyłaniają się gleba i zacznij aktywnie jeść. Gdy tylko młode owoce zaczną wiązać, samica przegryza jeszcze miękką skorupkę nasion i składa jajo. Cały rozwój zachodzi wewnątrz kości. Aby młody chrząszcz wydostał się na zewnątrz, musi przez około dwa dni przegryzać twardą skorupę.

Film o ryjkowcach na malinach:

Po opuszczeniu owoców chrząszcze kwiatowe przenoszą się do gleby i przygotowują się do zimy. Oprócz tego znaczne szkody mogą wyrządzić ryjkowce żerujące na drzewach iglastych i liściastych oraz ryjkowce spichlerzowe, które uszkadzają plony zbóż zarówno w okresie ich wzrostu, jak i magazynowanego do przechowywania. Spróbujmy dowiedzieć się, jak zwalczać te szkodniki i środki zapobiegawcze.

Jak radzić sobie z ryjkowcami, zapobiegając infekcji

Chemikalia przeciwko ryjkowcom

Najskuteczniejszą metodą zwalczania pozostaje stosowanie środków chemicznych do opryskiwania upraw ogrodowych i warzywnych.

Aktellik

Skuteczne jest opryskiwanie Actellikiem następujących upraw:

• truskawki
• maliny

Dwa ml leku rozcieńcza się w dwóch litrach wody i natychmiast spryskuje nasadzenia. Ta ilość wystarczy do leczenia powierzchni 10 metrów kwadratowych. Po 6-7 dniach przeprowadza się kolejny zabieg. Stosowanie leku na 20 dni przed rozpoczęciem zbiorów jest niedozwolone. Należy pamiętać, że leku tego nie należy stosować razem z mieszaniną Bordeaux.

Karbofos

Lek ten skutecznie zwalcza ryjkowce żyjące na:

• maliny
• śliwka
• jabłoń
• gruszka
• wiśnie

Roztwór przygotowuje się w ilości 60 g leku na 6 - 8 litrów wody. Biorąc pod uwagę, że ochrona utrzymuje się około 10 dni, po tym czasie konieczna jest druga kuracja. Mechaniczna metoda kontroli W tym celu wieczorem pod roślinami układane są gazety. Rano należy wstrząsnąć krzakami. Po czym gazeta jest natychmiast zwijana wraz z upadłymi szkodniki i zostaje spalony.

Tradycyjne metody i profilaktyka

Popiół jest dobrym sposobem na odstraszenie ryjkowców. Wiosną rozsypuje się grubą warstwą wokół krzaków i drzew. Ryjkowce odstrasza także pachnąca trawa rozłożona w grządkach i między rzędami. Piołun nadaje się do tego. Terminowe usuwanie resztek roślinnych, usuwanie chwastów, a także utrzymywanie właściwej bliskości upraw i ich płodozmianu może zapobiec uszkodzeniu roślin przez ryjkowca.