Gdzie i jak rosną migdały?
Kochająca światło roślina migdałowa jest dość wysoka. Krzew ten toleruje ciepło, względną suszę i mróz (ale nie więcej niż 25 stopni). Warto pamiętać, że wiosenne przymrozki mogą zniszczyć pączkujące kwiaty.
Treść:
Cechy migdałów i ich pielęgnacja
Wielu się zastanawiało jak rosną migdały albo awokado albo figi, czyli coś egzotycznego dla naszej szerokości geograficznej, a niektórzy próbują wyhodować w swoim domu różne, niespotykane u nas rośliny, jednak nie każdemu się to udaje. Wiele osób próbuje uprawiać migdały, z których powstają smaczne i zdrowe orzechy, które faktycznie można tu uprawiać.
Istnieje wiele odmian migdałów, z gorzkimi i słodkimi owocami. Migdały ze słodkimi owocami uprawiane są specjalnie dla przemysłu spożywczego, medycznego i kosmetycznego. Migdały zawierają magnez, białko, miedź, fosfor, żelazo, cynk, witaminy B i E oraz mangan.
Migdały nie są rośliną egzotyczną, ale nie są też powszechne na szerokościach geograficznych o surowym klimacie. Częściej można go spotkać na Krymie, na południowych terytoriach byłego ZSRR, w Azji, na Kaukazie, w Tien Shan i Himalajach, na słoniach żwirowych, skalistych i górskich.
Migdał jest drzewem lub krzewem i jak już wspomniano, jest dość wysoki: może osiągnąć 10 metrów wysokości, kwitnie biało-różowymi lub białymi kwiatami, a owocem jest jajowate ziarno. Kwiaty migdałowców zaczynają się bardzo wcześnie, zanim pojawią się liście i zanim zakwitną inne drzewa.
Migdały mają słabo rozwinięty kłącze, z zaledwie pięcioma korzeniami szkieletowymi, ale korzenie są mocne i wnikają na odpowiednią głębokość, dzięki czemu migdały dobrze znoszą suszę. Migdały dobrze zapylają, ale wymaga to posadzenia w pobliżu kilku drzew. Pełne i mocne owocowanie następuje w ósmym roku po posadzeniu. Migdały są bezpretensjonalne, z wyjątkiem nietolerancji na mróz powyżej - 30 stopni, uwielbiają dużo słońca i nie tolerują bliskości wód gruntowych.
Niezbędna gleba dla migdałów
Doskonały skład gleby Dla dobrego wzrostu i rozwoju migdałów odpowiednie będą gleby gliniaste (absolutną alternatywą jest glina), zwykłe czarnoziemy, gleby ługowane i węglanowe. Jeśli gleba użyta do sadzenia zawiera duże stężenie wapna, wówczas najlepiej nadaje się do sadu migdałowego. Gleby zasolone i kwaśne są bezwzględnie przeciwwskazane dla tej rośliny.
Konieczne jest monitorowanie stanu gleby w okresie wegetacyjnym: poluzuj ją, podlej na czas.
Nawozy stosuje się wyłącznie późną jesienią. Może to być kompost, obornik, ptasie odchody; a także sole potasowe i fosforowe. Jeżeli nawóz zawiera azot, należy go zastosować przed początkiem czerwca.
Zasady lądowania
Migdały należy sadzić późną jesienią lub w pierwszych dniach wiosny. Sadzonki jednoroczne sadzi się według prostej zasady: 7x5 lub 7x4. Ponieważ absolutnie wszystkie odmiany migdałów potrzebują w wysokiej jakości i terminowym zapylaniu, wówczas odmiany główne (dominujące) należy umieścić z zapylaczami (4-6 różnych odmian). Oznacza to, że aby migdały mogły owocować po kwitnieniu, w pobliżu musi znajdować się kilka drzew innych odmian migdałów.Migdały zapylane są bezpośrednio przez owady w naturalny sposób, dlatego na powierzchni sadu migdałowego muszą znajdować się ule: co najmniej 4 ule na hektar ziemi.
Miejsce dla krzewu (do sadzenia) należy wybrać w miejscu chronionym przed wiatrem. Preferowane działki z otwartym otwarciem na południe.
Migdałowy rozmnażane przez nasiona, które należy wcześniej namoczyć i wysiać jesienią lub wiosną w specjalnie przygotowaną glebę; sadzonki sadzi się późną jesienią lub wczesną wiosną. Migdały można również rozmnażać przez sadzonki i podział korzeni krzewu.
Jeśli krzew rozmnaża się wegetatywnie, nie ma potrzeby szczepienia go gałęziami podobnych odmian. Podkładki mogą być odmianami migdałów słodkich lub gorzkich. Może to być również szczepienie brzoskwinią, śliwką, śliwką wiśniową, które należy zaszczepić w wieku 2 lat.
Formacja Busha
Wiosną bezpośrednio po posadzeniu sadzonki (jednoroczne) skraca się do wysokości 80-100-120 centymetrów, ograniczając kształt korony do 30-40 centymetrów. Ze wszystkich istniejących, odrośniętych i wzmocnionych pędów, pozostało tylko około 4-5 najsilniejszych. Po około 3-4 latach w ten sposób formuje się podstawa korony (wyglądem przypominająca miskę). Za 4-5 lat przycinanie jest konieczne. Jest to w istocie przerzedzenie gałęzi zagęszczających koronę, a także nadmiar pędów i tak zwanych „konkurentów”.
Wzrosty w wieku powyżej jednego roku są skracane do 60 centymetrów. Po takim odmładzającym przycinaniu migdałowce mogą w pełni się zregenerować. Jeśli takie przycinanie nie zostanie przeprowadzone w wymaganym czasie, jajnik owocowy osłabia się lub kruszy.
Oczywiście nie wszystkie odmiany migdałów nadają się do różnych warunków klimatycznych i lokalizacji geograficznych. Ale jeśli weźmiesz pod uwagę wiele cech jego uprawy, sukces jest gwarantowany.
Uwagi
Uwielbiam migdały, ale wstydzę się przyznać, że nigdy nie zastanawiałam się, jak rosną. Teraz cieszę się, że mogę ją posadzić na swojej działce, zwłaszcza, że mieszkamy na południu, niedaleko Krymu, może coś z tego wyjdzie.
Tak, to oznacza, że próby uprawy migdałów na Syberii są bezużyteczne! Szkoda, naprawdę uwielbiam migdały! Ale moi krewni, którzy mieszkają na wybrzeżu Morza Czarnego w Krasnodarze, z powodzeniem uprawiają migdały!
Ale w Kirgistanie migdały rosną na zboczach gór. I nie zawsze sadzone celowo. Aromat kwitnących migdałów jest słodki i lekko odurzający, rozprzestrzenia się po całej okolicy.
van Gogh „Kwitnące gałązki migdałów”: